Tutaj we Włocławku od 2 lat mam możliwość spokojnego życia i rozwoju.Bo nie jestem już tą szarą gąską.Mogę o wielu sprawach decydować i nie muszę się bać odezwać.Bo wiem,że jest ktoś kto liczy się z moim zdaniem.To miasto i dom oraz człowiek,z którym żyje są wspaniali.🙂

Mielęcin gdzie obecnie mieszkam został przyłączony do Włocławka 1979r. razem z Michelinem.Wcześniej to była wioska.Na Mielęcinie jest dużo domków.Ja sama w takim mieszkam.Chętnych zapraszam do odwiedzin.A nazwy naszych dzielnic pochodzą od nazwisk sławnych ludzi.Tutaj jest przyjazna atmosfera.Kazimierz Mięlęciński był właścielem Michelina,Mielęcina i Nowej Wsi.😉

Wiem od Rysia,że przed laty przez Mielęcin i Michelin przejeżdżała kolejka wąskotorowa,która jechała aż do Brześcia Kujawskiego.Słysząc takie historie człowiek wie,że nie stoi w miejscu.Tylko się rozwija.Szkoda tylko,że pewnych rzeczy nie da się przeżyć jeszcze raz.

Spacery po Włocławku pozwalają mi poznać świat i cieszyć się życiem.A to ma bardzo duże znaczenie w rehabilitacji.🙂Szkoda,że w Szczecinie nikt nie brał tego po uwagę.Czy Im się nie chciało pomyśleć?

Moje życie we Włocławku jest naprawdę bardzo ciekawe i pełne wrażeń.Bo Rysiu codzień pokazuje Mi nowe miejsca i uczy Mnie wielu ciekawych rzeczy.Ja chłonę wszystko jak gąbka.I czasami nie wiem o czym mam najpierw pisać.Bo chcę się z Wami dzielić każdą chwilą Swojego szczęścia.🙂Bo uważam,że nie powinno się zatrzymywać tylko dla Siebie.Jeżeli się chce,aby ono Nas nie opuszczało.

Nigdy nie zapomnę tego jak leżałam na śniegu i go dotykałam.Czułam się wtedy jak małe dziecko,któremu Ktoś podarawł gwiazdkę z nieba.Czy Ktoś z państwa czuł w Swoim życiu coś podobnego?

Głaskając konia czułam ciepło.I nie było we Mnie żadnego strachu.Marzę o tym,aby się na nim przejechać.Tak jak to było w Zabajce.Czy to będzie kiedyś możliwe?

W Naszym domu wiem o tym,że Moje życie ma sens.Bo Rysiu liczy się z Moim zdaniem.I pozwala Mi o wielu sprawach decydowować samodzielnie.A czemu w Szczecinie tak nie było?Czy godne traktowanie drugiego człowieka jest naprawdę takie trudne?

Tu nikt Mnie nie chamuje.Rysiu wręcz Sam Mnie namawia do tego,abym dalej się rozwijała i poszerzała Swoją wiedzę. I pomaga Mi w dotarciu do ludzi.Tutaj mogę robić to na co mam ochotę.I jestem w 100%pewna,że od Rysia nigdy nie usłyszę,że to nie ma sensu.🙂

Widzę,że dla Rysia mMje zdrowie i rehabilitacja ma bardzo duże znaczenie.Ten człowiek od 3,5 lat Naszej znajomości nigdy nie podniósł na Mnie głosu.Robi wszystko,abym nigdy nie była smutna.Jesteśmy bardzo szczęśliwi.🙂

Moje pierwsze święta we Włocławku będę pamiętać do końca życia.Tym razem płakałam ale ze szczęścia.Bo Rysiu podarował mi święta pełne szczęścia i spokoju.A to jest życiu najważniejsze.Ten spokój i szczęście mam do dzisiaj.I nikt Mi już tego nie zabierze.😉

Nie dawno byłam na kilku festynach i widziałam balony.Bo w Kruszynie koło Włocławka jest areoklub gdzie można oglądać i latać balonami.Rozmawiałam też ze strażakami i policjantami.Ci ludzie pokazali Mi też sprzet.którym pracują i opowiedzieli Mi do czego on służą.To są naprawdę bardzo miłe wspomnienia.I nie chcę ich zatrzymywać tylko dla Siebie.Bo kto innych wspomaga sam Sobie przy tym pomaga.Ciekawi Mnie co Wy o tym myślicie?🙂 

Dotykałam też szybowca i samolotu Wilgii.To są niesamowite wspomnienia.I nie wiem jak mam Rysiowi za to wszystko dziękować.Bo słów mi po prostu brakuje.😀

Wczoraj odbyłam też miłą rozmowę z Małgosią,którą przyjaźnię sie od 13 lat tak samo jak Dorotką🙂.Poznałyśmy się na rekolekcjach dla niepełnosprawnych. w Szczecinie.Ona była tam aniołkiem osoby niepełnosprawnej.I od tamtej pory jesteśmy dla Siebie wsparciem.Rozumiemy Swoje potrzeby oraz potrzeby innych.Życzę Wam wszystkim,abyście w Swoim życiu spotkali takich przyjaciół.I zawsze dobrze sie z Nimi rozumieli.😉